KARMAŞIK ELEMANLAR:
Biraz daha ilerlemek için 1-2 temel prensibi ve deneyi hatırlıyalım: Fraunhofer & Young , tek ve çift yarık deneyleri...
Monokromatik bir ışık için tek yarık kullandığımızda sadece dağınım, çift yarık varsa ilave olarak girişim bekleriz.
Her 2 temel mekanizma birleştigindeYarık sayısını arttırırsak:
Parametreler ile biraz oynamak ve hissetmek için:
TIKLAYIN
Yarık sayısı çok arttırıldığında hayalet yapısı
azalır maksima olan yerler belirginleşir. Aşağıdaki yapıya bakalım:
|
Saçılan ışık için parlaklık dağılımı tek ve
çift yarık katkıları olarak yazılabilir | |
Açısal sapma ve Çözünürlük |
Serbest tayf aralığı |
150 cm ayna çaplı bir teleskop ve 5 cm çaplı bir tayf çeker
için: | |
Fn 2 nasıl davranıyor? | |
m=0 için maksimum veriyor ama burada R=0. Fn 1 ve Fn 2 maksimalarını çakıştırmak için saçınım ağının yansıtıcı yüzeyleri δ (blaze açısı) kadar eğilir. Bu miktar hangi Fn 2 m>0 dizisinin Fn 1 maksimumu ile çakıştırılmak istendiğine bağlıdır. |
|
Blaze açıları: | |
Littrow şartı (α = β)
geçerli olduğunda, kamera odak düzleminde
"plate" faktörü mm/Å olarak: Küçük f2: |
|
|
|
|
Bu durumda kullanılacak ağ genelde bir cam plaka veya prizma üzerine yapıştırılır.
Basit bir örnege bakarsak
ECHELLE
Normal ve Echelle ağ arasında ne fark var?
- dβ/dλ normal saçınım ağına göre 5-10 kere büyük.
- Düşük yiv ("groove") sayısı, 30-300 yiv/mm.
- Büyük m ("order") değerlerinde kullanım, 10-100.
- Üzerinde yiv olan alan 200x400 mm kadar büyük olabilir.
- m büyük olduğundan bütün "order" lar üst üste çakışıyor.
- Çakışmayı açmak için 90o açılı bir prizma veya ağ gerekir ("cross disperser").
- Büyük giriş ve sapma açılarında kullanım.
- Genelde yüksek çözünürlük.
DEVAM
11 Agustos 2008 İKÜ Ümit Kızıloğlu